Communicatie = improvisatie

Communicatie = improvisatie

De laatste weken heb ik ondernemers warm en koud horen blazen. We werden allemaal met een plotse verandering geconfronteerd en de wereld viel letterlijk stil. Velen van ons waren hier niet op voorbereid en vielen terug op de basisemotie, angst. Angst dat we de controle gingen verliezen, angst voor onze omzet, angst om de verderzetting van onze diensten niet te kunnen garanderen. Op zo’n moment vallen de maskers af en zie je twee kampen. Zij die onmiddellijk het geweer van schouder veranderen en zich aanpassen en zij die in een hoekje, verbouwereerd achter blijven.

Het is in deze momenten dat door de wol geverfde leiders weten dat ze moeten ondernemen, want tegenover angst staat immers moed en niet hoop. Wat ga je doen als je tegenover een hongerige wolf komt te staan? Hopen dat hij je voorbijloopt? Ga je lopen, in de hoop dat je sneller bent? Of ga je actie ondernemen en desnoods strijdend ten onder gaan?

Ik weet wat ik kies en telkens opnieuw doe. Strijden.

Hoe ga je de strijd aan?

De eerste lessen die ik in mijn vorige carrière als improvisator meekreeg, waren:

1. Accepteren
2. Associëren
3. Positief ombuigen

Ik zie deze echter niet als theatertechnieken, maar als een way of life.

Accepteren wil zeggen dat ik hoor en zie wat er gebeurt en zelfs als dat rond mijn eigen wil om gaat, maar dat ik daarom niet klakkeloos aanvaard. Bijvoorbeeld, stel, er breekt een wereldwijde pandemie uit en het sociale leven valt stil, dan accepteer ik dat als een feit, maar ik weiger te aanvaarden dat ik mij daarbij moet neerleggen en mee stilval.

Integendeel, ik pas mij aan want het is niet de sterkste, noch de grootste maar diegene die zich het snelst aanpast die overleeft (dixit Darwin).
Hoe? Door te associëren. Eerst luister ik naar de nieuwe noden en behoeften, want die zijn er onmiddellijk, en daarna pas ik mijn diensten aan. New way of working, bvb online en new way of thinking (forget the box), bvb ipv live interventies heb ik filmpjes opgenomen die je zoals in ware netflix stijl uitgesteld kunnen bekeken worden.

Tot slot, positief ombuigen. Ik ga uit van de “Ja, en”, nooit van de “Ja,maar”.
Mijn “Ja, en” is steeds gebaseerd op een plan van aanpak. Ik volg een gestructureerde agenda, vink mijn To Do’s af, neem misschien wel wat langere pauzes dan normaal en last but zeker not least, ik blijf doelen voor mezelf bepalen. Het schrijven van deze blog bijvoorbeeld. ;)

Dus.

1. Accepteren is niet hetzelfde als aanvaarden
2. Stel jezelf doelen
3. Stel je plan van aanpak op, bepaal je To Do’s.
4. Onzekere tijden roepen om moed, niet om hoop.
5. Maak ’s ochtends onder de douche de beslissing of je je vrolijke zelf bent of het makke lammetje dat wacht op de wolf.

Never waste a good crisis – Winston Churchill